W ramach dalszych poszukiwań literatury dotyczącej muraw kserotermicznych w zasięgu terytorialnym projektu pn. „Ochrona muraw kserotermicznych w polsko-niemieckim obszarze przygranicznym” (INT162), tym razem proponujemy zapoznanie się z artykułem pn. Znaczenie siedlisk ciepłolubnych dla ochrony dzikich pszczół (Apiformes) autorstwa J. Banaszak i L. Twerd z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.
Badania dzikich pszczół (Apiformes) prowadzono w Dolinie Dolnej Odry na obszarach Natura 2000 w pobliżu granicy polsko-niemieckiej, w tym w granicach parku naturalistyczno-krajobrazowego „Dolina Miłości” (jednego z płatów muraw ujętych w projekcie INT162). W analizie uwzględniono 3 typy krajobrazu z murawami kserotermicznymi i napiaskowymi, różniące się udziałem roślinności drzewiastej. W sumie, w trakcie badań, zebrano tam 4158 okazów pszczół, reprezentujących 180 gatunków! Badania udowodniły, że murawy śródleśne z dużym udziałem ciepłolubnych lasów liściastych i kserotermicznych zbiorowisk krzewów są równie atrakcyjne dla dzikich pszczół jak siedliska otwarte (murawy napiaskowe, murawy kserotermiczne i wrzosowiska). Jednak to właśnie siedliska otwarte wyróżniają się największą liczbą i liczebnością rzadkich gatunków. Czynna ochrona muraw ciepłolubnych ma więc kluczowe znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej, w tym zasobów naturalnych Apiformes.
Artykuł opublikowany został trzy lata temu w grudniowym wydaniu publikacji naukowej Community Ecology Tom 19 (2018): Wydanie 3 , str. 239–247.
Pełna treść artykułu, niestety wyłącznie w języku angielskim, dostępna jest tutaj oraz pod linkiem: https://akjournals.com/view/journals/168/19/3/article-p239.xml
Community Ecology, założona przez połączenie dwóch czasopism ekologicznych, Coenoses i Abstracta Botanica, została uruchomiona w celu stworzenia wspólnego globalnego forum dla ekologów zajmujących się społecznościami roślin, zwierząt i / lub mikroorganizmów z systemów lądowych, morskich lub słodkowodnych. Główne obszary tematyczne to: (I) teoria ekologiczna oparta na społeczności; (II) modelowanie społeczności ekologicznych; (III) ekofizjologia społecznościowa; (IV) dynamika czasowa, w tym sukcesja; (V) interakcje troficzne, w tym sieci troficzne i konkurencja; (VI) analiza wzorców przestrzennych, w tym kwestie skalowania; (VII) wspólnotowe wzorce bogactwa i różnorodności gatunkowej; (VIII) pobieranie próbek społeczności ekologicznych; (IX) metody analizy danych. Redaktorem naczelnym jest Ferenc Jordan.
Projekt Ochrona muraw kserotermicznych w polsko-niemieckim obszarze przygranicznym finansowany jest z Programu Współpracy INTERREG V A Meklemburgia-Pomorze Przednie / Brandenburgia / Polska w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).
Im Rahmen der weiteren Recherche nach der Literatur zum Thema Trockenrasen in dem Zuständigkeitsgebiet des Projekts „Schutz der Trockenrasen im deutsch-polnischen Grenzgebiet” (INT162) schlagen wir empfehlen wir diesmal die Lektüre des Artikels mit dem Titel Die Bedeutung wärmebedürftiger Lebensräume für die Erhaltung von Wildbienen (Apiformes) von J. Banaszak und L. Twerd von der Kazimierz-Wielki-Universität Bydgoszcz.
Die Forschung über Wildbienen (Apiformes) wurde im Unteren Odertal in Natura-2000-Gebieten in der Nähe der deutsch-polnischen Grenze durchgeführt, darunter auch im Naturpark „Tal der Liebe” (eine der im Projekt INT162 erfassten Trockenrasenflächen). Bei der Analyse wurden 3 Landschaftstypen mit Trockenrasen und Sandrasen berücksichtigt, die sich durch den Anteil der Gehölze unterscheiden. Insgesamt wurden dort 4158 Exemplare von Bienen gesammelt, die 180 Arten vertreten! Die Studie hat nachgewiesen, dass Trockenrasen in Waldgebieten mit einem hohen Anteil an wärmebedürftigen Laubwäldern und Strauchgesellschaften für Wildbienen ebenso attraktiv sind wie offene Lebensräume (Sandrasen, Trockenrasen und Heideflächen). Es sind jedoch die offenen Lebensräume, die sich durch die größte Anzahl und den größten Reichtum an seltenen Arten auszeichnen. Der aktive Schutz der Wärmebedürftigen von wärmebedürftigen Trockenrasen ist daher von entscheidender Bedeutung für die Erhaltung der biologischen Vielfalt, einschließlich der natürlichen Ressourcen von Apiformes.
Der Artikel wurde vor drei Jahren in der Dezember-Ausgabe der wissenschaftlichen Zeitschrift Community Ecology Band 19 (2018): 3. Ausgabe, Seiten 239–247 veröffentlicht.
Der volle Inhalt des Artikels ist nur in der englischen Sprache hier und unter dem Link: https://akjournals.com/view/journals/168/19/3/article-p239.xml erhältlich.
Community Ecology wurde durch den Zusammenschluss von zwei ökologischen Zeitschriften, Coenoses und Abstracta Botanica, gegründet, um ein gemeinsames globales Forum für Ökologen zu schaffen, die sich mit pflanzlichen, tierischen und/oder mikrobiellen Gemeinschaften in terrestrischen, maritimen oder Süßwassersystemen beschäftigen. Die wichtigsten Themenbereiche sind: (I) gemeinschaftsbezogene ökologische Theorie; (II) Modellierung ökologischer Gemeinschaften; (III) Ökophysiologie von Gemeinschaften; (IV) zeitliche Dynamik, einschließlich Sukzession; (V) trophische Interaktionen, einschließlich trophischer Netze und Wettbewerb; (VI) Analyse räumlicher Muster, einschließlich Fragen der Skalierung; (VII) Gemeinschaftsmuster des Artenreichtums und der Artenvielfalt; (VIII) Probenahme für ökologische Gemeinschaften; (IX) Methoden der Datenanalyse. Chefredakteur ist Ferenc Jordan.
Das Projekt „Schutz der Trockenrasen im deutsch-polnischen Grenzgebiet” wird im Rahmen des Programms Interreg V A Mecklenburg-Vorpommern / Brandenburg / Polen durch die Europäische Union aus Mitteln des Fonds für Regionale Entwicklung (EFRE) kofinanziert.
