Pierwsze tegoroczne rośliny kserotermiczne już widoczne na murawach projektu INT162

Die ersten diesjährigen wärmebedürftigen Pflanzen sind bereits auf den im Projekt INT162 erfassten Trockenrasenflächen zu sehen

14 kwietnia 2021
Pierwsze tegoroczne rośliny kserotermiczne już widoczne na murawach projektu INT162

Wspólna metodyka inwentaryzacji/mapowania muraw kserotermicznych w projekcie INT162

Jak pisaliśmy już wcześniej, dla muraw kserotermicznych charakterystyczna jest późno rozpoczynająca się wegetacja, której szczyt przypada zwykle od połowy maja do połowy lipca. Jako pierwsze na murawach pojawiają się  rośliny, które spędzają niekorzystny dla wegetacji okres roku w organach podziemnych cebulach, kłączach lub bulwach). Pierwsze takie hemikryptofity, czyli gatunki, których pąki, umożliwiające roślinie odnawianie się, znajdują się tuż przy powierzchni ziemi (albo na niej, albo tuż pod nią) są już widoczne na płatach muraw ujętych w projekcie pn. Ochrona muraw kserotermicznych w polsko-niemieckim obszarze przygranicznym”. To przede wszystkim pierwiosnki lekarskie, sasanki łąkowe i strace wiosenne.

Najwięcej charakterystycznych roślin ciepłolubnych zakwitnie dopiero w maju. Przełom maja i czerwca będzie tym okresem, gdy pożółkła po zimie ruń murawy przemieni się w kwietną i kolorową łąkę. Na siedlisku  pojawią się wtedy masowo: zawilce wielkokwiatowe, szałwie łąkowe, żarnowce, miłki, przytulie oraz storczyki. Latem dominować zaczną także wyższe gatunki roślin, w tym bardzo liczne gatunki traw (ostnice) oraz wysokich roślin zielnych (chabry, driakiew, czyścice, lny, goździki, omany, ostrożenie, dziewanny). W sierpniu kwitnienie rozpoczną ostatnie kserotermiczne gatunki – dziewięćsiły.

 

Wspólna metodyka inwentaryzacji/mapowania muraw kserotermicznych w projekcie INT162

Projekt Ochrona muraw kserotermicznych w polsko-niemieckim obszarze przygranicznym finansowany jest z Programu Współpracy INTERREG V A Meklemburgia-Pomorze Przednie / Brandenburgia / Polska w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).


Wie bereits erwähnt, ist es für die Trockenrasen charakteristisch, dass die Vegetation spät beginnt und ihren Höhepunkt normalerweise zwischen Mitte Mai und Mitte Juli erreicht. Zuerst erscheinen auf der Trockenrasenflächen Pflanzen, die die für die Vegetation ungünstige Jahreszeit in unterirdischen Organen (Zwiebeln, Rhizomen oder Knollen) verbringen. Die ersten derartigen Hemikryptophyten, d. h. Arten, deren Knospen, die der Pflanze die Erneuerung ermöglichen, sich knapp über der Bodenoberfläche befinden (entweder auf oder knapp unter dem Boden), sind bereits auf den Trockenrasenflächen im Projekt „Schutz der Trockenrasen im deutsch-polnischen Grenzgebiet” zu sehen. Es sind vor allem Echte Schlüsselblume, Wiesen-Kuhschelle und Frühlings-Greiskraut.

Die meisten der charakteristischen wärmebedürftigen Pflanzen blühen erst im Mai. Ende Mai und Anfang Juni verwandelt sich die nach dem Winter vergilbte Grasnarbe in eine blühende und bunte Wiese. In dem Lebensraum erscheinen dann massenweise Große Windröschen, Wiesensalbei, Besenginster, Frühlings-Adonisröschen, Kletten-Labkraut und Orchideen. Im Sommer beginnen auch höhere Pflanzenarten zu dominieren, darunter sehr viele Grasarten (Federgräser) und hohe krautige Pflanzen (Kornblumen, Skabiosen, Bergminzen, Flachs, Nelken, Echter Alant, Kratzdistel, Königskerzen). Im August beginnen die letzten wärmebedürftigen Arten – Silberdisteln – zu blühen.

 

 

Wspólna metodyka inwentaryzacji/mapowania muraw kserotermicznych w projekcie INT162

Das Projekt „Schutz der Trockenrasen im deutsch-polnischen Grenzgebiet” wird im Rahmen des Programms Interreg V A Mecklenburg-Vorpommern / Brandenburg / Polen durch die Europäische Union aus Mitteln des Fonds für Regionale Entwicklung (EFRE) kofinanziert.

Zamknij przybornik