Jak pisaliśmy w jednej z poprzednich aktualności – murawy kserotermiczne przemieniają się w kolorowe łąki na przełomie maja i czerwca. Dopiero od połowy maja zaczyna sezon wegetacyjny roślin ciepłolubnych. Oto jeden z takich przykładów, a mianowicie płat murawy w Mętnie.

Po przekwitniętych żółtych pierwiosnkach barwy siedliska zdominował błękit. Praktycznie 1/3 całej murawy porasta obecnie len zwyczajny (Linum usitatissimum),

a pomiędzy nim widać zarazy przytuliowe (Orobanche caryophyllacea)

oraz pojedyncze szałwie łąkowe (Salvia pratensis)  i koniczyny pagórkowe (Trifolium montanum).

Występujące tak licznie gatunki ww. roślin  to m.in. efekt przeprowadzanych od 2020 r. zabiegów koszenia i usuwania krzewów z muraw wraz ze zgrabieniem biomasy i jej wywiezieniem poza obszar siedliska, czyli zabiegów ochronnych w projekcie pn. „Ochrona muraw kserotermicznych w polsko-niemieckim obszarze przygranicznym”.

Efekt działań jest także widoczny w granicach murawy w parku naturalistyczno-krajobrazowym “Dolina Miłości”. Tutaj populację rzadkiej i prawnie chronionej ostrołódki kosmatej (Oxytropis pilosa) nie tworzy już tylko kilkanaście osobników (tak jak miało to miejsce w 2019 r.).

Projekt Ochrona muraw kserotermicznych w polsko-niemieckim obszarze przygranicznym finansowany jest z Programu Współpracy INTERREG V A Meklemburgia-Pomorze Przednie / Brandenburgia / Polska w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR). Projekt realizowany jest także przy wsparciu finansowym Baltic See Conservation Fundation.

Wie wir bereits in einem früheren Beitrag geschrieben haben, verwandeln sich die Trockenrasen Ende Mai und Anfang Juni in farbenfrohe Wiesen. Die Vegetationsperiode der thermophilen Pflanzen beginnt erst Mitte Mai. Hier ist ein Beispiel dafür, nämlich eine Trockenrasenfläche in Mętno.

Nachdem die gelben Schlüsselblumen verblüht sind, werden die Farben des Lebensraums von Blau dominiert. Praktisch 1/3 der gesamten Trockenrasenfläche ist heute mit Gemeinem Lein (Linum usitatissimum) bewachsen,

und dazwischen kann man die Nelken-Sommerwurz (Orobanche caryophyllacea)

und einzelner Wiesensalbei (Salvia pratensis) und Bergklee (Trifolium montanum) sehen.

Das Vorkommen der genannten Pflanzenarten ist u.a. das Ergebnis der seit 2020 durchgeführten Mahd- und Entbuschungsmaßnahmen sowie des Abharkens der Biomasse und deren Abfuhr außerhalb des Habitatgebietes, d.h. der Erhaltungsmaßnahmen im Projekt „Schutz der Trockenrasen im deutsch-polnischen Grenzgebiet”.

Der Effekt der Maßnahmen ist auch auf der Trockenrasenfläche im Natur- und Landschaftspark “Tal der Liebe” sichtbar. Hier besteht die Population des seltenen und gesetzlich geschützten Zottigen Spitzkiels (Oxytropis pilosa) nicht mehr nur aus einem Dutzend Individuen (wie es im Jahre 2019 der Fall war).

Das Projekt „Schutz der Trockenrasen im deutsch-polnischen Grenzgebiet” wird im Rahmen des Programms Interreg V A Mecklenburg-Vorpommern / Brandenburg / Polen durch die Europäische Union aus Mitteln des Fonds für Regionale Entwicklung (EFRE) kofinanziert.  Das Projekt wird auch mit finanzieller Unterstützung der Baltic See Conservation Foundation durchgeführt.