Polecamy lekturę opublikowanego właśnie Kodeksu dobrych praktyk rolniczych, prezentującego polskie i białoruskie doświadczenia w tym zakresie. Dobra praktyka rolnicza jest narzędziem wdrażania modelu rolnictwa zrównoważonego i stanowi podstawowe standardy gospodarowania, uwzględniające ochronę środowiska. Powinien ich przestrzegać każdy racjonalny rolnik, któremu nieobojętne jest otaczające go środowisko, a tym samym zdrowie i jakość życia jego rodziny i sąsiadów. Standardy te dotyczą racjonalnej gospodarki nawozami, ochrony gleb i wód, zachowania cennych siedlisk i gatunków oraz ochrony krajobrazu rolniczego.

Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności oraz jej skalę rolnictwo nigdy nie jest obojętne dla środowiska przyrodniczego, w którego otoczeniu funkcjonuje. Istnieje jednak szereg dobrych praktyk, które pozwalają uczynić rolnictwo wobec tego środowiska przyjaznym lub choć neutralnym. Praktyki te zebrano w niniejszym opracowaniu i można, na ich podstawie, sformułować następujące rekomendacje ogólne, odnośnie idei „zazielenienia” rolnictwa konwencjonalnego i intensywnego:

• 1) dobre praktyki rolnicze nie mogą być postrzegane jako hamulec progresywnej uprawy roślin i chowu zwierząt, ale jako bodziec wyznaczający określony kierunek, tempo i ramy ich rozwoju,
• 2) stosowanie dobrych praktyk rolniczych powinno mieć charakter dobrowolny, ale ograniczenia dochodów, związane z ich implementacją, rekompensowana powinna być systemem zachęt finansowych,
• 3) powszechność stosowania dobrych praktyk rolniczych uzależniona jest od edukacji rolników w tym zakresie, która powinna mieć charakter obligatoryjny – na poziomie nauczania w szkołach i uczelniach rolniczych oraz doradztwa rolniczego dla praktykujących rolników,
• 4) atrakcyjność dobrych praktyk rolniczych kształtowana jest przez popyt na produkty rolne wytwarzane przy zastosowaniu tych praktyk, w związku z czym bardzo duże znaczenie ma kształtowanie odpowiednich postaw konsumenckich,
• 5) kluczowe znaczenie w doskonaleniu istniejących i opracowaniu nowych dobrych praktyk rolniczych ma transfer wiedzy i wymiana doświadczeń – zarówno w odniesieniu do systemu gospodarowania rolnego w Polsce i Unii Europejskiej, ale również w Białorusi.

KODEKS DOBRYCH PRAKTYK ROLNICZYCH – plik pdf.

Więcej o projekcie Transfer wiedzy i doświadczeń w zakresie dobrych praktyk w promocji i wdrażaniu kodeksu dobrych praktyk rolniczych przez sektor pozarządowy w Polsce i na Białorusi znaleźć można na stronie https://gajanet.pl/projekty/transfer-wiedzy-i-doswiadczen-w-zakresie-dobrych-praktyk-w-promocji-i-wdrazaniu-kodeksu-dobrych-praktyk-rolniczych-przez-sektor-pozarzadowy-w-polsce-i-na-bialorusi/.

Obraz wyróżniający autorstwa: Fernando Augusto z Pixabay.

Рекомендуем прочитать Кодекс хороших сельскохозяйственных практик, представляющий польский и белорусский опыт  в этой области. Хорошая сельскохозяйственная практика – это инструмент для реализации модели устойчивого сельского хозяйства. Это основные стандарты хозяйствования, учитывающие защиту окружающей среды. Их следует соблюдать каждому рациональному фермеру, которому не безразлична природная среда, и, таким образом, здоровье и качество жизни его семьи и соседей. Эти стандарты связаны с рациональным управлением удобрениями, защитой почв и вод, сохранением ценных экотопов и видов, а также защиты сельскохозяйственного ландшафта.

Масштаб и специфичность детельности сельского хозяйства приводят к тому, что оно никогда не нейтрально для природной среды, в которой функционирует. Однако существует ряд хороших практик, которые позволяют сельскому хозяйству  стать дружественным или хотя бы нейтральным по отношению к окружающей среде. На основе собранных в этом Кодексе практик можно сформулировать следующие общие рекомендации по «озеленению» конвенционального и интенсивного сельского хозяйства:

1. хорошие сельскохозяйственные практики нужно рассматривать не как препятствие прогресса в растениеыодстве и животноводстве, а как стимул, который показывает определённое направление, темп и рамки развития;
2. применение хороших сельскохозяйственных практик должно быть добровольным, однако снижение дохода, всязанное с их внедрением, должно компенсироваться с помощью системы финансовых поощрений;
3. распространенние применения хороших сельскохозяйственных практик зависит от информированности фермеров в этой области, и обучение должно быть обязательным – на уровне преподавания в сельскохозяйственных средних и высших учебных заведениях, а также консультирования практикующих фермеров;
4. привлекательность хорошей сельскохозяйственной практики формируется спросом на сельскохозяйственную продукцию, производимую с использованием этих практик, в связи с этимо очень важно формирование соответствующего отношения потребителей;
5. передача знаний и обмен опытом в улучшении существующих и развитии новых хороших сельскохозяйственных практик имеет ключевое значение для как системы сельского хозяйства в Польше и в Европейском союзе, но также и в Беларуси.

Кодекс надлежащей сельскохозяйственной практики – файл pdf

Больше о проекте Передача знаний и опыта работы в области хороших практик в продвижении и внедрении Кодекса хороших сельскохозяйственных практик неправительственным сектором в Польше и Беларуси можно найти на странице https://gajanet.pl/projekty/transfer-wiedzy-i-doswiadczen-w-zakresie-dobrych-praktyk-w-promocji-i-wdrazaniu-kodeksu-dobrych-praktyk-rolniczych-przez-sektor-pozarzadowy-w-polsce-i-na-bialorusi/.

Изображение на иллюстрации: Фернандо Аугусто с сайта Pixabay.